به گزارش صدای کشتی، مهر 1343 تیم ایران در کشتی آزاد با هفت و فرنگی با پنج کشتی گیر به ژاپن اعزام شدند. پهلوان تختی آخرین حضورش در این آوردگاه تجربه کرد.

رقابت ها در شهریور 1339 زیر طاق های بازیلیکا دی ماسینزا با حضور 36 کشور برگزار شد. تیم کشتی فرنگی کشورمان برای نخستین بار در این آوردگاه شرکت کرد.

حبیب بلور به دلایلی برای مدت چند سال به قزوین رفت. این «مربی نفی بَلَد» که عشقش سوختن بود و هنرش ساختن و پرداختن؛ با پرورش و تربیت کشتی گیرانی سلحشور، افتخارات فراوانی از رقابت ها برای این شهر به ارمغان آورد.

به گزارش صدای کشتی، ارمغان سه مدال در آن دو دهه، تنها همنشین شب های تاریک کشتی فرنگی شد تا غصه هایش به دل خاک بسپارد و آرزوهایش بوسه ای بر پیشانی مرگ زده باشد.

به گزارش صدای کشتی، در آن برهوت کشتی فرنگی علیرضا قلیچ خانی و ایرج خورشید فر به مدال برنز بدست یافتند. فیروزعلیزاده پرچم سه رنگ وطن مان در ساختمان شش طبقه شهر ماردل پلاتا به رقص درآورد، غافل از اینکه چندین دهه بعد همین نشان زرین به زندگی اش رونقی نبخشید.

به گزارش صدای کشتی، در دهه پنجاه میلادی شرایط نامساعد حاکم بر کشتی فرنگی ایران و نداشتن تجربه کافی در تورنمنت های بین المللی هربار کشتی گیران اعزامی به رقابت های جهانی با دست خالی به میهن باز می گشتند.

می توان گفت رقابت های جهانی 1951 هلسینکی (نخستین دوره رقابت ها)، آغازگر دوران طلایی و باشکوه کشتی این سرزمین بود.در ادامه نگاهی می کنیم به تاریخچه رقابت های جهانی کشتی آزاد از ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۹: