یونس همیالی_اواسط دهه هفتاد میلادی همه جا سخن از منصور برزگر بود؛قهرمانی ازمکتب منصور اینانلو و منصور تبریزی ؛ پسری با چشم های سبز روشن و موهای مشکی که همواره آخرین امید و آرزوی کُشتی ما در كِشتی طوفان‌زده و به گِل نشسته ‌ به حساب می آمد تا یکبار دیگر از نام و آوازه این سرزمین دفاع کنند.

سی امین دوره رقابت های کشتی آزاد قهرمانی کشور از هفتم مردادماه 1348به میزبانی مشهد و با حضور 155 کشتی گیر و 118 نفر دیگر به عنوان مربی، داور، سرپرست و سایر همراهان برگزار شد که از این تعداد تیم تهران با بیشترین و ایلام با کمترین شرکت کننده در این آوردگاه حضور یافتند.

یونس همیالی- سخن از منصور برزگر است؛ کشتی گیری که يادآور حماسه و افتخاراتی است كه در دهه هفتاد میلادی برای کشتی این مرز و بوم کسب کرد. همواره اکثر نگاه ها برای تصاحب یکی از سکوهای سه گانه بخصوص نشان زرین طلا در چهره مردی استوار از شاگردان منصوراینانلو و منصور تبریزی ختم و خلاصه می شد. کسی که همواره آخرین امید در كُشتی توفان‌زده و به گِل نشسته در آن روزگاران بود تا یکبار دیگر از نام و آوازه این سرزمین دفاع کنند.

اسفندماه 1354 تیم کشتی آزاد ایران برای حضور در رقابت های جام جهانی 1976 تولیدو به آمریکا رفت که در بین چهار تیم بعد از شوروی در جایگاه دوم قرار گرفت.

مسئولان کشتی آمریکا در 1973 بعد از چهارده سال وقفه از اولین دوره رقابت های جام جهانی 1958 صوفیه در کشتی آزاد، تصميم به برگزاری مجدد این مسابقات گرفتند که تیم ایران در این پیکارهها غایب بود.

باهوش ترین و تکنیکی ترین هفتاد و چهار کیلوی دوران خود بود، ذکاوت و فراستش بر روی تشک نظیر نداشت. هیچ حریفی از لحاظ عیار کشتی قابل قیاس با وی نبود، از زیگر آلمانی و داته ژاپنی گرفته تا آشورعلیف روس و دزیدزیک امریکایی