زاگرب، شهر سعادت کشتی

به گزارش صدای کشتی، خاطره های ناب همیشه در ذهن مرور می شوند، از ضمیر آدمی نمی گریزند و در اقیانوس فراموشی غرق نخواهند شد. یکی از آنها شهر زاگرب است؛ دروازه شادی به روی کشتی ایران. شهری که از چند سال پیش خاطره هایش در ذهن شیفتگان کشتی به یادگار مانده بود؛ چراکه تا قبل از برگزاری آوردگاه ۲۰۲۵، دو بار به ستایش عملکرد کشتی این سرزمین پرداخته بود؛ اولی در رقابت های جهانی ۲۰۱۴ آزاد جوانان و دومی ۲۰۱۸ نوجوانان آزاد و فرنگی که تیم های ایرانی توانستند روی سکوی قهرمانی قرار بگیرند . امسال هم یک بار دیگر این شهر ستاره های پرفروغ کشورمان را در آسمانش به همگان نشان داد.

دو: بر این هستی غبار گرفته و مه آلود که زمان را در می نوردد طی ۷۵ سال حضور کشورمان در آوردگاه جهانی تنها یک حسرت باقی مانده روی شانه های این ورزش سنگینی می کرد: قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی به صورت همزمان در کشتی آزاد و فرنگی در یک دوره مسابقات. انگار این افسوس برای کشتی ما جادو شده بود و هیچ تدبیری آن را باطل نمی کرد تا اینکه در زاگرب سرانجام دلاوران طلسم شکنی کردند و با خلق لحظه های تکرارنشدنی آن تابلوی غم زده از نتایج گذشته که همواره جلوی تیم های اعزامی به رژه می رفت را به اعماق بایگانی فرستادند.

سه: برای اثبات توانمندی و شایستگی باید مسیری طولانی طی شود. طی مسیر باید مشقت ها را با جان و دل تحمل کرد. برای رسیدن به نقطه ایده آل یک برنامه ریزی مدون و تغییر اندیشه نیاز است و چشم دوختن به افق های بی انتها. مصداق حقیقی این گزاره را می شود در حسن رنگرز و کادرفنی اش دید؛ کسی که شاگردانش با ارمغان هشت مدال رنگارنگ (چهار طلا، دو نقره و دو برنز) توانستند یک رکورد جاودانه و بی نظیر از حضور کشتی ایران در مسابقات قهرمانی ثبت کنند تا یک نقطه عطف در طول تاریخ به یادگار بماند. حالا این تیم بالاتر از تمامی تیم های ایرانی در همه دوره ها قرار گرفته و از لحاظ مرغوبیت تنها تیم کشتی آزاد ۱۹۶۱ یوکوهاما را بالای سر خود می بیند که با ۵ نشان طلا قهرمان شده بود. این تیم نشان داد که رویاهای دست نیافتنی در اوهام جایی ندارند و می توان با انتخاب مسیرهای صحیح به آنها دست یافت.