آرتم گوبائف، امید کشتی اوستیا در سبک‌وزن

اوستیایی‌ها در سبک وزن نیز مهره‌هایی قابل اتکا داشتند. پس از درخشش وادیم بوگیف و قهرمانی او در المپیک ۱۹۹۶، دست آنها در سبک‌وزن تا مدتی خالی شد، اما انتظار آنها برای پر شدن این خلاء طولانی نشد و با ظهور بسیک کودوخوف فقید، قهرمانی‌های پیاپی نصیب کشتی اوستیا شد.

کودوخوف موفق شد ضمن کسب مدال‌های برنز و نقره در دو المپیک پکن و لندن، چهار طلا و یک نقره‌ی قهرمانی جهان را نیز به کارنامه‌ی خود اضافه کند‌.

مرگ ناگهانی کودوخوف در سانحه‌ی رانندگی در سال ۲۰۱۳، بار دیگر موجب شد دست کشتی اوستیا در اوزان پایین خالی شود‌.

این اتفاق همزمان بود با ظهور پدیده‌های سبک وزن داغستانی همچون ماگومد قربان‌علیف، الیاس بکبولاتوف و امام آدژیف که رقابت سطح بالایی را در مسابقات داخلی روسیه بوجود آوردند.

با اینحال انتظار اوستیایی‌ها خیلی زود به سر رسید و چهره‌ی دیگری به نام سوسلان رامونوف را معرفی کردند تا جای خالی کودوخوف را در سبک وزن پر کند.

رامونوف خود را جانشین شایسته‌ای نشان داد و در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ به مدال طلا رسید. او در جهانی سال بعد نتوانست این موفقیت را تکرار کند اما نهایتا با کسب مدال برنز، دست پر به وطنش بازگشت. المپیک ۲۰۱۶ ریو اوج کار این اوستیایی کشتی‌بلد بود که در وزن ۶۵ کیلوگرم تمامی رقبا را با اختلاف شکست داد و قهرمان شد.

با اینحال، دوران اوج رامونوف نسبتا کوتاه بود. او پس از المپیک تصمیم به تغییر وزن گرفت تا در ۷۰ کیلوگرم ادامه دهد. تصمیمی که چندان موفقیت‌آمیز نبود و ستاره‌ی اوستیا به سرعت وارد سراشیبی شد.

این افت ناگهانی او مصادف بود با هنرنمایی‌های مرد کارکشته‌ی چچنی‌ها یعنی اسرائیل کاسوموف. کسی که رامونوف را در مسابقات جام یوگرای ۲۰۱۷ شکست داد و انتقام شکست سال قبل خود در انتخابی روسیه را گرفت. رامونوف همچنین در قهرمانی روسیه سال ۲۰۱۸ بار دیگر با شکست مواجه شد، اینبار مقابل ماگومدرسول قاضی‌ماگومدوف داغستانی!

اوستیا بار دیگر در اوزان سبک دچار ضعف شد، و داغستانی‌ها به راحتی جای آنها را در بدنه‌ی تیم ملی روسیه گرفتند. اسامی مطرحی همچون زائور اوگوئف، ماگومدرسول ادریسوف، حاجی‌مراد رشیدوف و ماگومدرسول قاضی‌ماگومدوف، یکی پس از دیگری سکوهای جهانی را فتح کردند و عناوین قهرمانی جهان را به داغستان بردند.

اوستیا در حالی که موفق شد دیوید بائف، زائوربک سیداکوف و آرتور نایفونوف را معرفی کند و در ۹۷ کیلوگرم نیز شاهد درخشش کوتاه اصلانبک سوتی‌یف بود، به مرور دستش از ستاره‌ها خالی می‌شد. کورسوی امید آنها برای المپیک توکیو، بازگشت رامونوف بود اما او در سال ۲۰۲۰، دو شکست تلخ دیگر را در مقابل نخبگان نوظهور روسیه تجربه کرد.
او ابتدا مقابل قربان شیرایف داغستانی مغلوب شد و سپس در قهرمانی روسیه قافیه را به جوان خوش‌تکنیک چچنی‌ها یعنی زاگیر شاخیف باخت تا پایان تلخی باشد برای جانشین شایسته‌ی کودوخوف فقید.

پس از آن، سلطه‌ی مطلق داغستان و چچن بر سبک وزن، بار دیگر آغاز شد تا برای کشتی روسیه یادآور دوران درخشش جمال اوتارسلطانوف، ماولت باتیروف و علی علیف باشد‌‌.

با اینحال، در مسابقات کشوری روسیه سال ۲۰۲۳ بار دیگر امید اوستیایی‌ها برای ظهور یک سبک‌وزن باکیفیت زنده شد.

آرتم گوبائف، جوان خوش‌تکنیک و خوش‌قواره‌ای که مقابل احمد ادیسوف و ناچن مونگوش پیروز شد تا در فینال رقابت‌ها، با زائور اوگوئف نامدار مواجه شود.

هرچند او در مقابل اوگوئف داغستانی شکست خورد اما جای پای خود را به خوبی در ۵۷ کیلوگرم محکم کرد. گوبائف در مسابقات امیدهای اروپا در سال ۲۰۲۴ به مدال طلا رسید و سپس به وزن ۶۱ کیلوگرم آمد. با صعود عباس قاضی ماگومدوف از ۶۱ به ۶۵ کیلوگرم، به نظر می‌رسید راه گوبائف برای موفقیت در وزن جدیدش هموار است، اما اوگوئف نیز در همان زمان به ۶۱ کیلوگرم صعود کرد تا بار دیگر جوان اوستیایی را در مسابقات کشوری ۲۰۲۴ روسیه شکست دهد.

اکنون و با ماندگار شدن اوگوئف و گوبائف در ۶۱ کیلوگرم، بار دیگر شاهد رقابت دیرینه‌ی داغستان و اوستیا خواهیم بود.

البته شایان ذکر است که اوگوئف در حال حاضر ۳۰ سال سن دارد و گوبائف، جوانی ۲۲ ساله است. کشتی‌گیری که جسارت فن بالای او و سبک و سیاق تهاجمی‌اش، تنه به تنه‌ی کودوخوف فقید می‌زند و از نظر فرم بدنی و قد و قامت کشیده‌ای که دارد، بی‌شباهت به سوسلان رامونوف نیست. اکنون باید دید آیا گوبائف می‌تواند به خوبی جای خالی این بزرگان را پر کند؟