اولین اعزام کشتی ایران به رقابت های جهانی

یونس همیالی- قصه سفرهای جهانی کشتی که سرشار از حادثه است و رخدادهای گوناگونی از خود نشان می دهد از كجا آغاز شده است. شايد خيلی از اهالی ورزش آن را به ياد نداشته باشند یا در پشت شمشادهای فراموشی به امانت گذاشته اند یا تاکنون آن را مطالعه نکردند. با ورق زدن دفتر تاریخ پُرفراز و نشیب خاطره های ماندگار آن برای خوانندگان مرور می گردد.

به گزارش صدای کشتی، اواخر فروردین ماه ۱۳۲۸ تیم کشتی فرنگی با سه کشتی گیر در رقابت های جهانی ۱۹۵۰ استکهلم در کشور سوئد حضور یافت؛ در ترکیب اعزامی نام محمود ملاقاسمی در ۵۲ کیلوگرم، علی سعادت در ۶۲ کیلوگرم و علی غفاری در ۷۳ کیلوگرم به چشم می آید همچنین سرپرست تیم سروان محمود معروفخانی (دبیر فدراسیون) بود.

نتیجه کار بدون مربی، چهار برتری و سه شکست همراه شد؛ ملاقاسمی ابتدا مقابل عبداله صیدانی از لبنان به پیروزی رسید سپس بر فریتهوف کلاتن از نروژ غلبه نمود در ادامه به پروویچ ووکوف از یوگسلاوی سابق قافیه را واگذار نمود تا با رسیدن مجموع امتیاز های منفی به عدد پنج (قانون در آن زمان) از جدول رقابت ها کنار رفت. دلاور محله سنگلج، کوچه افشارها برای رسیدن به آرزوهایش در جهانی ۱۹۵۱ و المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی با درایت و پشتکار کافی تلاش کرد، هدف های بزرگی در ذهنش شکل گرفت و از سد همه موانع سخت با اراده‌ای استوار و خودباوری گذشت تا در انتها با کسب مدال نقره و برنز از رقابت های نام برده به ساحل رستگاری رسید.

سعادت در همان گام نخست برابر طافی طاها از لبنان مصدوم شد و از ادامه کشتی انصراف داد تا برای اولین و آخرین بار دوبنده تیم ملی دراین آوردگاه بر تن کند. با اینکه مدال های زیادی از رقابت های قهرمانی کشور بر گردن آویخت اما ضامن موفقیت در ادامه‌ی راه برای گام گذاشتن بر ستیغ قله‌ی های مرتفع کشتی دنیا نشد. غفاری که سابقه عضویت تیم کشتی آزاد در المپیک ۱۹۴۸ لندن و مدال نقره قهرمانی ۱۹۴۹ اروپا در کارنامه داشت در نبرد اول بر ارنست گوگل از کشور میزبان غلبه کرد سپس در صف آرایی دوم گوتار هنینگسن با شکست بدرقه نمود اما نتوانست از سد بیورن کوک از نروژ عبور کند تا با رسیدن به امتیازهای منفی با دست خالی به میهن بازگردد. وی سال ها بعد به عنوان سرمربی و مربی تیم ملی در کارزار جهانی و المپیک حضور یافت.