تاریخچه رقابت های جهانی کشتی آزاد از ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۹

به گزارش صدای کشتی، یونس همیالی: شاگردان حبیب اله بلور برای حضور در کارزار ۱۹۶۱ با خودباوری، مسئولیت‌پذیری و عطش سیری‌ناپذیر برای یک آتش‌بازی اعجاب‌انگیز و رغبت شدید به انتقام چون ققنوسی از خاکستر برخاسته و چون گدازه‌ای سوزان پشت حریفان را با تشک آشنا کردند که حاصل آن برای نخستین بار روی سکوی قهرمانی قرار گرفتند؛ این نتیجه در پنجاه و دو دوره اخیر رقابت ها تاکنون بزرگترین دستاورد تاریخ کشتی ایران محسوب می شود. کاش می شد این یادگار را در قفس خیال برای همیشه ثابت نگه داشت. کاش می شد در برابر ثانیه های خوش این آوردگاه، آیینه ای قرار داد تا بارها لحظه هایی پُر ازعطر اقاقیا تکثیر شود. در آستانه جهانی ۱۹۶۲ تولیدو، صندلی ریاست فدراسیون به بلور تحویل داده شد و عباس زندی به عنوان سرمربی انتخاب شد. تیم با دو تغییر نسبت به یوکوهاما حضور یافت؛ محمد خادم به جای حمید توکل و عزیز کیانی جایگزین حسین نوری شد، همچنین عبدالله خدابنده و عبدالله موحد به عنوان کشتی گیر رزرو تیم را همراهی کردند. حبیبی شاهزاده‌ افسونگری با آمیزه‌‌ ای از تکنیک وسرعت شگفت انگیزش برای سومین بار گردن آویز نشان طلا شد. دیگر مرد طلایی تیم منصور مهدی زاده بود که همچون دژی مستحکم و مانعی نفوذناپذیر جلوی رقبا ظاهر شد. آقا تختی اسیر شاهین ترازو شد، به علت چند گرم اضافه وزن نسبت به الکساندر مدوید جوان به مدال نقره بسنده کرد. جهانی  ۱۹۶۳ همزمان با قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲ در شهر صوفیه بلغارستان برگزار شد؛ پهلوان تختی به دلیل عمل جراحی و کسالت های متوالی شرکت ننمود، حبیبی از دنیای کشتی خداحافظی کرد تا شمع دل تنها در عطش خورشید نگاهش آرام آرام سوخته شود. تیم بدون کسب مدال طلا در جایگاه پنجم قرار گرفت تا زنگ ناکامی در المپیک ۱۹۶۴ به صدا درآید.

قبل از حرکت تیم برای رهسپار شدن به جهانی ۱۹۶۵ منچستر برخی از افراد و روزنامه ها با گردبادی از ناامیدی برای نتیجه نگرفتن تیم گفته هایی بر زبان جاری کردند تا حداقل روزنه های کامیابی خشکانده شود. اما محمدابراهیم سیف پور و منصور مهدی زاده با نمایش تحسین‌برانگیز، دندانِ تیز را با مربیگری نبی سروری برای شکار مدال طلا به لُردهای انگلیسی نشان دادند و تماشاگران از هنرنمایی مسحور کننده و فرح بخش آنها التذاذ بیشتری بردند. در همین مسابقات صدای پا و نسیم دلنوازی که به جان ها طراوت می بخشید از راه رسید، همگان به انتظارش نشسته بودند، نامش عبداله موحد از دیار بابلسر بود. همچون توفانی سهمگین از سالن سیرک منچستر تا رقابت های تولیدو، دهلی نو و بندر ماردل پلاتا به راه خود ادامه داد. فضای چگالی نبردهایش، ذهن هر بیننده ایی تحت تأثیر قرار می داد و در چشاندن شهد شیرینِ نمایش چشم‌نواز به کام دوستدارنش با شمشیری تجهیز شده به نقشه‌های تاکتیکی و مهارنشدنی رقبایش را به بند می کشید و فریاد شایستگی خود به کهکشان ها می رساند. در آوردگاه ۱۹۶۶ تولیدو پهلوان تختی یک بار دیگر به ندای مردم پاسخ داد، اما دیگر آمادگی و صلابت گذشته نداشت. غبار اندوه در فضا پراکنده شد و بدون کسب مدال پرونده محبوبی که حکمران بی بدیل قلب‌های ما بود، برای همیشه بسته شد. مرگ حسین برادر ابراهیم جوادی بر اثر ضایعه نخاعی در تمرین کشتی، باعث گردید ابراهیم از وصیت نامه داداش بیرقی ساخت که داعیه و اراده ای برای تسخیر و گشایش جهان شود و ردپایش همه شهر نورانی کند. بخاطر کم بودن وزن نمی توانست نتیجه ای بگیرد و حضور در رقابتهای جهانی و المپیک از دست می داد. این نقطه ضعف ممکن بود رسیدن به رویاها و آرزوهای بزرگ به یک تراژدی دردناک ختم گردد. اما با تصمیم فیلا سابق وزن ۴۸ کیلوگرم در جهانی ۱۹۶۹ ماردل پلاتا اضافه شد و از زلالی چشم هایش، دریایی از امیدواری موج می زد و از باران عذاب و سختی های ایجاد شده بتواند کویر زندگی خود گلشن کند. آغاز فرمانروایی در بیست و پنج سالگی برای اعجوبه ریزنقش شروع شد.

جهانی ۱۹۶۱
میزبان: یوکوهاما (ژاپن)
تاریخ برگزاری: خرداد ماه ۱۳۴۰
جایگاه ایران: قهرمان
مربی: حبیب اله بلور

تیم اعزامی ایستاده از راست: نصراله سلطانی نژاد، پهلوان غلامرضا تختی، منصور مهدیزاده، حسین نوری، محمدعل صنعتکاران و محمد خادم حقیقت
نشسته از چپ: حمید توکل، رحمت اله غفوریان، حبیب اله بلور، محمدابراهیم سیف پور و امامعلی حبیبی
……………

جهانی ۱۹۶۲
میزبان: تولیدو (آمریکا)
تاریخ برگزاری: خرداد ماه ۱۳۴۱
جایگاه ایران: سوم
مربی: عباس زندی

تیم اعزامی کشتی آزاد و فرنگی ایستاده از چپ: محمدعلی صنعتکاران، عبداله موحد، حسن رجبی، عباس زندی، حبیب اله بلور، منصور مهدیزاده، امامعلی حبیبی، مرتضی لطیفی، عزیز کیانی، محمود ملاقاسمی و پهلوان غلامرضا تختی
نشسته از راست: محمدابراهیم سیف پور، محمد خادم، نصراله سلطانی نژاد، رسول میرمالک، حسین ملاقاسمی، محمد پذیرایی و عبداله خدابنده
……………….
جهانی ۱۹۶۳
میزبان: صوفیه (آمریکا)
تاریخ برگزاری: خرداد ماه ۱۳۴۲
جایگاه ایران: پنجم
مربی: نبی سروری و علی غفاری

تیم اعزامی ایستاده از چپ: عبداله خدابنده، محمدابراهیم سیف پور، مرتضی عزیزی، منصور مهدیزاده، عبداله موحد،؟، محمدعلی صنعتکاران، منصور رئیسی، خیراله امیری، قاسم دهنده، مرتضی اخوت، نبی سروری، کریمی و علی غفاری
………..
جهانی ۱۹۶۵
میزبان: منچستر (آمریکا)
تاریخ برگزاری: خرداد ماه ۱۳۴۴
جایگاه ایران: قهرمان
مربی: نبی سروری

تیم اعزامی، ایستاده از راست: امیر حمیدی، منصور سرداری (ذخیره)، احمد رضایی، سیاوش تیموری، محمد خادم حقیقت ، نبی سروری، منصور مهدیزاده و محمدعلی صنعتکاران
نشسته از چپ: علی اکبر حیدری، محمدعلی فرخیان، محمدابراهیم سیف پور و عبداله موحد
………………
جهانی ۱۹۶۶
میزبان: تولیدو (آمریکا)
تاریخ برگزاری: خرداد ماه ۱۳۴۵
جایگاه ایران: چهارم
مربی: نبی سروری، ناصر گیوه چی

تیم اعزامی کشتی آزاد و فرنگی، ایستاده از راست: پهلوان غلامرضا تختی، منصور مهدیزاده، عبداله موحد، حسین تهامی، محمود جمال زاده، حسین معرب، ایرج خورشیدفر، محمد فرهنگ دوست، ؟، محمد عرب، خیراله امیری و ابوالفضل انوری
……………….

جهانی ۱۹۶۷
میزبان: دهلی نو (هندوستان)
تاریخ برگزاری: آبان ماه ۱۳۴۶
جایگاه ایران: سوم
مربی: رحمت اله غفوریان، منصور رئیسی و پرویز سیروسپور

تیم اعزامی، ردیف بالا از راست: محمد قربانی، ابوطالب طالبی و شمس الدین سیدعباسی
ردیف وسط از چپ: قدیر یعقوبی و عبداله موحد
ردیف پایین از راست: محمود معزی پور (مجبد عقیلی جایگزین وی شد)، مسلم اسکندر فیلابی و ابوالفضل انوری
…………
جهانی ۱۹۶۹
میزبان: ماردل پلاتا (آرژانتین)
تاریخ برگزاری: اسفند ماه ۱۳۴۷
جایگاه ایران: سوم
مربی: علی غفاری

تیم اعزامی کشتی آزاد و فرنگی، ایستاده از راست: علی غفاری، ابوطالب طالبی، مسلم اسکندر فیلابی، عبداله موحد، شمس الدین سیدعباسی، مجید عقیلی، محمد فرهنگ دوست، اکبر یداللهی، محمد علی صحرایی، پرویز خسروانی (رئیس سازمان تربیت بدنی)، ابوالفضل انوری، محمد مولوی (رئیس فدراسیون)، منصور رئیسی، امیر حمیدی و عطا بهمنش
نشسته از چپ: قاسم فارسی (عکاس)، محمد قربانی، ابراهیم جوادی، رحیم علی آبادی، فیروز علیزاده، مهدی آهنگران، کاظم غلامی و پرویز سیروسپور