تاریخچه رقابت های جهانی کشتی آزاد از ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۹

به گزارش صدای کشتی برای شمس الدین سیدعباسی هیچ کجای دنیا  به مانند قاره آمریکا همایون نبود؛ کسب مدال برنز المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی، نقره جهانی ۱۹۶۹ ماردل پلاتا و مدال طلا ۱۹۷۰ ادمونتون. آقای فیتیله پیچ با سلحشوری و دلاوری‌اش همچون تندر و رعد بر پیکر حریفان فرود آمد و پشت همگان به تشک ‌افکند. زمانی که عبداله موحد در زادگاهش بابلسر نونهالی بیش نبود به ماهیگیری می پرداخت، آهسته آهسته با صید شاه ماهی ها به صیاد بزرگ لقب گرفت. گرمای سوزان خورشید و شلاق بیدار امواج عصیانگر دریا بر روی عضلاتش از او مردی ساخت که آوازه جسارت و قدرتش در سواحل پیچید. در جهانی ادمونتون هنوز ستاره اقبالش در اوج می درخشید و ششمین مدال طلا خود را به ارمغان آورد. ابراهیم جوادی با ساز و برگ بیشتری به میدان رهسپار شد که با غلبه چهره هایی نظیر رومان دیمیتریف رقیب سرسخت شوروی و آکی هیکو اومِدا ژاپنی فاتح سکوی قهرمانی شد، همچنان که جهانی ۱۹۷۱ صوفیا که در زمین فوتبال استادیوم واسیلفسکی برگزار می شد در بهترین دوران آمادگی خود به سر می بُرد و برای سومین مرتبه گردن آویز نشان طلا شد. محمد قربانی بعد از کسب مدال نقره ۱۹۶۹ و برنز ۱۹۷۰ سرانجام طلسم گرفتن مدال طلا در وزن ۵۲ کیلوگرم شکست. منصور برزگر یادآور قدم های باسطوت و با صولت وی در جهانی ۱۹۷۳ تهران به همراه محسن فره وشی، ابراهیم جوادی و محمدرضا نوایی در چهارراه کالج بر روی چهار تشک فولدیک آلمانی که دل هزاران ببینده در پای تلویزیون و تماشاچی حاضر در استادیوم نصیری شیرین کام نمود. او وقتی جهانی ۱۹۷۵ مینسک در حالیکه ۲- ۵ از آشور علیف جلو بود روی سگک حریف دچار مصدومیت شدیدی از قسمت پا شد، هربار آشور به همان زخم های کهنه هجوم می بُرد، انگار انتظار داشتیم رقیبش به مانند آقا تختی در جدالش با الکساندر مدوید جوان در جهانی ۱۹۶۲ باشد یا بار لشکر شکست خورده در المپیک ۱۹۷۶ مونترال و جهانی ۱۹۷۷ لوزان به تنهایی بر دوش خود حمل کرد. سرانجام در اواخر این دهه به دلیل وقوع انقلاب و قطع ارتباط سیاسی آمریکا، برای نخستین بار تیم آزاد ایران در آوردگاه ۱۹۷۹ سان دیه گو حضور نیافت.

جهانی ۱۹۷۰
میزبان: ادمونتون (کانادا)
تاریخ برگزاری: تیر ماه ۱۳۴۹
جایگاه ایران: سوم
مربی: علی غفاری، پرویز سیروسپور

تیم اعزامی کشتی آزاد و فرنگی ایستاده از راست: قاسم فارسی (عکاس)، علی غفاری، ناصر گیوه چی، هادی آهنگران، عبداله موحد، محمدعلی صحرایی، پرویز سیروسپور، پرویز سیروسپور، ابوالفضل انوری، مسلم اسکندر فیلابی، محمد فرهنگ دوست، محمد مولوی (رئیس فدراسیون)، عطا بهمنش، اکبر یداللهی، محمد قربانی، هاشم قنبری، جهانگیر عبدالباقر، علی حاجیلو و رحمت اله غفوریان
نشسته از چپ: رحیم علی آبادی، فیروز علیزاده و ابراهیم جوادی
………………..
جهانی ۱۹۷۱
میزبان: صوفیه (بلغارستان)
تاریخ برگزاری: مرداد ماه ۱۳۵۰
جایگاه ایران: نایب قهرمان
مربی: علی غفاری، پرویز سیروسپور

……………
جهانی ۱۹۷۳
میزبان: تهران (ایران)
تاریخ برگزاری: شهریور ماه ۱۳۵۲
جایگاه ایران: نایب قهرمان
مربی: منصور مهدیزاده و محمدعلی صنعتکاران

…………….
جهانی ۱۹۷۴
میزبان: استانبول (ترکیه)
تاریخ برگزاری: شهریور ماه ۱۳۵۳
جایگاه ایران: هفتم
مربی: نبی سروری و محمدعلی خجسته پور

تیم اعزامی ایستاده از راست: حسین بیطرفان، علی اصغر اسلامی، جهانگیر عبدالباقر (ذخیره) و قدرت پورکریمی
نشسته از چپ: داود ایوب، غلامرضا خلج، بیژن زرافشانی، کاظم غلامی و محمدرضا طاهری
…………..

جهانی ۱۹۷۵
میزبان: میسنک (شوروی سابق)
تاریخ برگزاری: شهریور ماه ۱۳۵۴
جایگاه ایران: –
مربی: رحمت اله غفوریان و پرویز سیروسپور

تیم اعزامی ایستاده از راست: رضا سوخته سرایی، علی دقت پور، محسن فره وشی، محمدرضا طاهری،عبداله حاج احمدی و محمدعلی صنعتکاران
نشسته از چپ: منصور برزگر، قدیر نخودچی، سبحان روحی، قدرت  پورکریمی و داود ایوب
…………………

جهانی ۱۹۷۷
میزبان: لوزان (سوییس)
تاریخ برگزاری: مهر ماه ۱۳۵۶
جایگاه ایران: ششم
مربی: محمود معزی پور، پرویز سیروسپور و علی اکبر حیدری

تیم اعزامی ایستاده از راست: محمود معزی پور، منصور برزگر، محمدحسن محبی، محمدرضا طالقانی، علیرضا سلیمانی و رضا سوخته سرایی
نشسته از چپ: محمد بزم آور، قدیر نخودچی، رمضان خدر، محسن فره وشی و محمدحسین محبی (ذخیره)
………………

جهانی ۱۹۷۸
میزبان: مکزیکوسیتی (مکزیک)
تاریخ برگزاری: شهریور ماه ۱۳۵۷
جایگاه ایران: سوم
مربی: پرویز سیروسپور، منصور برزگر و محسن فره وشی

تیم اعزامی ایستاده از راست: رضا سوخته سرایی، علیرضا سلیمانی، محمدحسن محبی، هاشم کلاهی و محمدحسین محبی
نشسته از چپ: محمد رضایی، حسن زارع، عبداله حاج احمدی، محمدحسین دباغی و محمد بزم آور