تحقق آرزوی یک دیار

به گزارش صدای کشتی، مدال هایی که می تواند سونامی شادی به راه اندازد به گونه ای که تا سال های سال از ذهن و ضمیر آدمی نرود و گرد فراموشی روی آن ننشیند. طعم اینچنین موفقیت و خوشبختی در پهنه این گیتی متفاوت است؛ چرا که وقتی کسی توقع گرفتن مدال از شخصی ندارد و حسابی برایش باز نمی کند اما آن شخص موفق می شود، آن رخداد و آن موفقیت از کشتی گیر یک چهره تاریخی می سازد و خاطره این میراث ارزشمند به یادگار می ماند و از آن به عنوان یک نقطه عطف یاد خواهد شد. در دوره اخیر رقابت های جهانی خالق این شگفتی کسی نبود جز علیرضا مُهمدی؛ شاگرد ملک محمد بویری از دیار ایذه.

خطه ای سرشار از استعداد که یادآور خاطره های بهروز جمشیدی، رضا اسدپور، پیام بویری،رامین طاهری، مهرداد مردانی و چندین نام آور دیگر است که با عشق دیوانه وار و با کمترین امکانات، زندگی خود را به پای این عرصه گذاشتند. کشتی گیرانی که آهنگ رویاهای خود را از راز پنجره های بسته باشگاه زمزمه کردند تا نغمه ای برای نسل های بعد باشد. در نهایت با اراده آهنین و عزم راسخ آنها حماسه ای بزرگ رقم خورد و ماموریت مهم با سربلندی به انجام رسید. قبل از شروع نبردهای ۸۲ کیلوگرم در آوردگاه بلگراد اکثر کشتی دوستان حتی فکرش را هم نمی کردند مُهمدی بتواند به یکی از مدال ها نزدیک شود اما بعد از پایان رقابت ها این پیش بینی رنگ دیگری به خود گرفت.

دارنده مدال طلای ۲۰۲۲ جوانان جهان در این کارزار توانست برانکو کوواچویچ صرب، یاروسلاو فیلچاک اف اوکراینی، میهایل برادئو از مولداوی را با جسارت و شجاعت سنجش ناپذیر و بدون ذره ای ترس و تردید شکست دهد، با این حال او در فینال با نتیجه ۱-۲ مغلوب رفیگ حوسین اف آذربایجانی عنوان دار المپیک و جهان شد. هر چند در این جدال اگر کشتی گیر ما موقع لیفت کردن حریف از خاک دقت بیشتری در گام گذاری می کرد به راحتی رقیب تابانده می شد و رنگ مدال تغییر پیدا می کرد. اکنون با ارمغان مدال مُهمدی و پویا دادمرز فصل جدیدی درکشتی این شهر به وجود آمده است که می تواند ضامن موفقیت ها در ادامه مسیر باشد و آرزوی دیرینه آنها که همان مدال المپیک است به حقیقت بپیوند