تورنمنت تختی به اندازه نامش احیا شود

یونس همیالی- روزگاری ردپاهایش همه جا را با پرتو نورانی اش روشن می نمود. روزگاری از ژرفنای تاریخ تا بلندای آسمان عروج کرد. میعادگاه تمام شیفتگانش بود. مکانی که می توان لبخند بر چهره اهالی کشتی مشاهده کرد.

۱- در دوره ریاست دکتر سرهنگ محمد آهنچی کرمانشاهی (نایب قهرمان کشور ۱۳۲۹) بر ریاست فدراسیون کشتی، اواخر اسفند ماه سال ۱۳۴۳ رقابت های چند جانبه‌ای را بین تیم‌های شوروی، ژاپن، بلغارستان، عراق و ایران را در تهران برگزار نمود. همین این امر موجب گردید متولیان ورزش کشور و صاحب نظران درصدد برآیند تا از میراث گرانبهای بدست آمده از حضور در جام های تفلیس، دان کولف و این تورنمنت چند جانبه، چهارمین کشوری باشند (بعد از شوروی، بلغارستان و ایتالیا) که طرح برگزاری تورنمنت بین المللی به اجرا بگذارد. تا اینکه سید محمد خادم حقیقت رئیس وقت فدراسیون اولین دوره کاپ بین المللی تهران در روز جمعه ۲۶ اسفند ماه ۱۳۴۵ ( ۱۹۶۷ میلادی) با شرکت تیم های شوروی، بلغارستان، پاکستان و ایران در سالن پارک شهر کلید زد و تا یازدهمین دوره آن در تاریخ سه شنبه ۱۹ آذرماه سال ۱۳۵۶ در سالن دوازده هزار نفری مجموعه آزادی برگزار گردید. اما چهارشنبه دهم آبان ماه سال ۱۳۵۷ فدراسیون کشتی برای برگزار شدن دوازدهمین دوره این آوردگاه تدارک وسیعی دیده بود؛ تیم های شوروی، کره جنوبی، چکسلواکی، مصر، افغانستان و بلغارستان وارد کشور شدند که در بحبوبه راهپیمایی‌های مردم برعلیه حکومت وقت، ۳۷ کشتی‌گیر اردو را ترک نمودند و به صف مردم پیوستند. سید محمد خادم ناگزیر شد یک روز قبل از آغاز رقابت ها تعطیلی آنرا رسماً اعلام نماید تا برای همیشه این رقابت ها به بایگانی تاریخ سپرده شود.

۲- قصه جام تختی از کجا آغاز شد. شاید خیلی ها آن را در ذهن به یاد نداشته باشند. بعد از انقلاب ۵۷ در دوران تصدی حسین شاه‌ حسینی اولین رئیس سازمان تربیت‌بدنی و محمدعلی صنعتکاران در فدراسیون کشتی، رقابت ها به چرخه حرکت افتاد و کاپ بین المللی تهران به جام پهلوان غلامرضا تختی تغییر نام پیدا کرد. نخستین دوره آن در روزهای ۲۹ و ۲۸ تیرماه ۱۳۵۸ به میزبانی ساری با حضور ۹۳ کشتی گیر از استان های مختلف و بدون تیم های خارجی برگزار شد. در حالیکه یک هفته قبل از آن زنده یاد منصور رحیمی ها جایگزین صنعتکاران بعنوان سرپرست فدراسیون منصوب شده بود. در گذر زمان سلیقه‌های مختلف روسای فدراسیون موجب شد که این رقابت ها با عناوین گوناگون تغییر نام یابد؛ از جام تختی گرفته تا جام ۲۲ بهمن. این کارزار چهار دوره در سال های ۱۳۸۱،۱۳۸۶، ۱۳۹۱ و ۱۳۹۹ برگزار نگردید همچنین سال های ۱۳۶۳، ۱۳۸۲، ۱۳۸۷ و ۱۳۹۲ دو بار برگزار شد. با این احتساب از سال ۱۳۵۸ تا ۱۴۰۱ تاکنون چهل و چهار دوره انجام شده است.

۳- تورنمنت پهلوان غلامرضا تختی در دهه شصت و هفتاد بر بلندای تاریخ ایستاد. این اکسیر بی‌نظیر کشتی در اوج سختی‌ها و مشقت‌ها امید‌بخش بود. همین لحظه ها برای مدت زمان کوتاه، دردهای زندگی را به فراموشی سپرد، التیام بخشید و به دایره خوشبختی بوسه عاشقانه زد. فریاد لیاقت و شایستگی‌اش با حضور ستارگان و نام آوران کشتی جهان و المپیک گوش‌ها را تسخیر کرد. اما همه آنها فراموش و آرام آرام به زیر برف نسیان مدفون شدند. چرا که در طی دو دهه اخیر با بی تدبیری، برنامه ریزی های اشتباه، بهانه های رنگارنگ و نمایش های توخالی باعث گردید طعم رسیدن به رویاهای زیبا به مانند سال های ابتدایی این آوردگاه هرگز لمس نگردد و موجب آزار روحی و جسمی برای علاقه مندان و شیفتگان این عرصه فراهم شود. آنچه در گذشته دیده ایم و امروز می شنویم تنها بیان حقیقتی است که باید آن را به گونه ای که هست باور کنیم. نه کمتر و نه بیشتر. از رئیس فدراسیون که در بسیاری از حوزه ها کارنامه خوبی و ماندگاری داشته است، انتظار می رود با همه وجود این سرمایه ارزشمند را قدر بداند و بیشتر از اینها حواسش به آن باشد. وظیفه‌ تاباندن نور بر زوایای تاریک و پنهان برعهده داشته باشد. قدم‌ها برای این کار در مسیر درست به تدریج برداشته شود تا مزه تلخ دیگری تحمیل نشود و گرد و غبارغصه از دل تاریخ آن پاک شود. به امید آنکه تورنمنت جهان پهلوان سرزمین ما به اندازه نامش احیا شود.