صحبت‌های ووگار اوروجوف درباره‌ی خاطره‌اش از مسابقات جهانی ۱۹۹۵ و اولین قهرمانی سایتیف/ وقتی حریف سایتیف تا دم مرگ رفت!

به گزارش صدای کشتی، او موفق شد در طی دوران حرفه‌ای خود، به مدال برنز المپیک ۱۹۹۲ برسد. ا‌وروجوف همچنین دو طلا و یک نقره‌ی جهان را هم در کارنامه دارد و طلا و نقره و برنز مسابقات قهرمانی اروپا هم از عناوین اوست.

گفتنی است فرزند ووگار اوروجوف، یعنی ویتالی اوروجوف که او را با نام ویتو آروجا می‌شناسند، در حال حاضر از کشتی‌گیران مطرح تیم آمریکا است که راه پدر را ادامه می‌دهد و موفق به کسب طلا و برنز‌ قهرمانی جهان نیز شده است.

اکنون پس از سال‌ها، ووگار اوروجوف نامدار در مصاحبه‌ای که انجام داد به بازگویی خاطراتش از مسابقات جهانی ۱۹۹۵ آتلانتا پرداخت؛
سالی که او در دسته‌ی وزنی ۴۸ کیلوگرم موفق به کسب مدال طلا شد و و همچنین دنیای کشتی شاهد پر و بال گرفتن یکی از برترین پدیده‌های این ورزش بود: بووایسار سایتیف!

اوروجوف‌ درباره‌ی حضور سایتیف در جهانی ۱۹۹۵ و در پاسخ به این سوال که او را چگونه به یاد می‌آورد ؟ گفت: سایتیف همیشه از درون قدرتمند بود. وضعیت تیم ما به گونه‌ای بود که تا آن زمان اصلا در وزن ۷۴ کیلوگرم قهرمان نشده بودیم.

آنموقع آرسن فادزائف سرمربی تیم ملی بود فادزائف درباره‌ی سایتیف گفت: این مرد جوان به مسابقات جوانان جهان خواهد رفت؛ اگر قهرمان شود او را به رده‌ی بزرگسالان می‌آوریم.

در آن زمان قرار بود که نصیر حاجی‌خانوف فقید به مسابقات جهانی برود، اما سایتیف قهرمان جوانان شد و او را به جای حاجی‌خانوف به جهانی بردند.
داغستانی‌ها ناراضی بودند و تقاضا داشتند مسابقه‌ی انتخابی بین آنها برگزار شود؛ آنها باور داشتند که نصیر می‌تواند سایتیف را شکست دهد چرا که با تجربه تر و بزرگ‌تر است. اما حرف فادزائف یکی بود: سایتیف به جهانی می‌رود.

نهایتا در جهانی ۱۹۹۵، هردوی ما به مدال طلا رسیدیم.
اولین مبارزه‌ی سایتیف در مقابل کشتی‌گیر مولداوی به نام پِیکوف بود.
کشتی با پیکوف رباط زانوی سایتیف را پاره کرد و وقتی او را به رختکن آوردند زانوی او به اندازه‌ی هندوانه باد کرده بود!

دکتر تیم ما، الکسی‌یف، به سایتیف گفت که نمی‌تواند به رقابت ادامه دهد اما او قبول نکرد؛ سپس به مصاف ادلان ورائف فقید رفت که از همه باتجربه‌تر و بزرگ‌تر بود، حتی بزرگ‌تر از من؛ و سایتیف به پیروزی رسید و همه‌ی رقبا را زمین زد.

من به چشم می‌دیدم و بسیار خوشحال بودم!

من اصلا انتظارش را نداشتم که او بعدها به سه طلای المپیک دست بیابد.

او فقط یک بچه بود! با این حال و با آن وضعیت زانو، نه تنها پیروز شد بلکه چنان با پیکوف کشتی گرفت که پس از مبارزه، پیکوف را بستری کردند!

پیکوف پس از آن دیگر کشتی نگرفت، و در بیمارستان تا سر حد مرگ رفت! سایتیف طوری با او مبارزه کرد که دیگر نتواند کشتی بگیرد!

ترجمه از : آرشام سپیدار