علیرضا عصار کاشانی :با افتخارات کشتی احساس غرور می کنم/راهبرد شخصی من حمایت از کشتی است

به نظر می رسد حضور علیرضا عصار کاشانی  در کشتی به عنوان خیری که پیش از آن در عرصه مدرسه سازی و دانشگاه سازی فعالیت کرده است به شناخت او از ورزش ملی کشتی و نقش این ورزش در ایجاد افتخارات بین المللی می گردد. در نگاه دیگر  دغدغه های اجتماعی او ستودنی است و کشتی که ورزش طبقه محروم جامعه است برای شخص او در اولویت توجه قرار گرفته است.

عصار کاشانی در گفتگو با صدای کشتی گفت: باتوجه به اینکه آسیب های اجتماعی در جامعه فراوان شده است بنابراین هرچقدر نوجوانان و جوانان درگیر ورزش شود خود باعث دوری از خطرات اجتماعی می شود و به طور کلی ورزش یکی از ارکان اصلی سلامت ذهن و ایجاد انگیزه در جوانان است.

این فعال اجتماعی در پاسخ به این سوال که نگاه شخصی شما به ورزش ملی کشتی چگونه است اظهار داشت :

هر وقت  افتخارات کشتی گیران ایرانی در میادین بین المللی را می بینم احساس غرور می کنم. اما وقتی سالن های محروم و تشک های  پاره و قدیمی را می بینم احساس شرم می کنم.کشتی گیر ایرانی شایسته آن است که امکانات خوبی در اختیار داشته باشد.

بالا  بردن پرچم کشورمان در مسابقات جهانی و المپیک کار بسیار سختی است،کشتی گیری که جوانی  و زندگی خود را وقف کشتی می کند نیاز مند حمایت ویژه است.

وی  در ادامه افزود: ورزش کشتی نیز ورزش اول و محبوب ایران است و در المپیک ها این کشتی است که آبروداری می کند .وقتی که با کوچکترین حمایت و سرمایه گذاری کشتی گیران ایرانی در دنیا  افتخارآفرینی می کنند چرا از آنها حمایت نکنیم و چرا نسبت به این سرمایه ها بی توجه باشیم؟هر قدم کوچکی که برای کشتی برداریم  در نهایت باعث می شود پرچم کشورمان در میدان های جهانی بالاتر از کشورهای دیگر به اهتزاز در آید.

وی به اشاره به فعالیت های خیریه خود و انجمن خیرین مدرسه ساز و دانشگاه ساز و تلاش برای ورود دیگر خیرین  جهت کمک به کشتی تهران تصریح کرد:

در نخستین گام در تلاش هستیم که ارتباط موثری میان انجمن خیرین مدرسه ساز یرای توسعه و نوسازی سالن های کشتی برداریم  که بیایند وکمک کنند.اگرچه پیش از این با پیگیری و مشورت با آقای خادم المله با اهدای ماشین لباسشویی صنعتی به هیئت کشتی تهران  و اهدای البسه وساک ورزشی به کشتی گیران تهرانی در جهت حمایت از کشتی قدم برداشتیم اما در اقدامی بزرگ تردر نخستین گام راهبرد شخصی من این بود که به عنوان نمونه  سالن کشتی مجموعه ورزشی چمران را تهجیز کنم . به نوعی ضعف ها و مشکلاتی که در کشتی وجود دارد را به دیگر دوستان خیر نشان بدهم  و در ادامه آنها را مجاب کنم که  به عرصه  خیریه ورزشی ورود کنند.

عصار کشانی در پایان گفت: به طور کلی عقیده من این است که هرچه را برای فرزندان خود می پسندم آن را برای فرزندان مردم کشورم نیز بپسندم  و تا آنجا که در توانمان باشد با کمک دوستانمان در انجمن خیرین مدرسه ساز به کشتی تهران کمک  می کنیم.