نمایش های چشم نواز موحد مقابل ولچف

یونس همیالی- در اواخر دهه پنجاه و شصت میلادی نامی آشنا داشت. یکی از ستارگان نوظهور سرزمين طلايی دريای سياه. نام او اینیو دیموف ولچف ستاره شهیر و تابناک کشتی بلغارستان بود.

به گزارش صدای کشتی، سال ۱۹۳۶ آفتاب تابان منطقه بالکان لبخندی سوزناک از تولد پسر بچه ای با چشمان سبز رنگ و موهای بور نوید داد. به مدت ده سال پای ثابت وزن ۶۷ کیلو تا ۷۰ کیلو کشتی آزاد این کشور بود. ارمغان آن سه مدال المپیک (طلا ۱۹۶۴ توکیو، نقره ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی و برنز ۱۹۶۰ رم) و چهار مدال جهانی (طلا۱۹۶۲ تولیدو، نقره ۱۹۵۹ تهران، ۱۹۶۹ماردل پلاتا و برنز ۱۹۶۷ دهلی نو) همراه بود. ولچف چندین بار مقابل کشتی گیران ایرانی در رقابت های المپیک، جهانی و دوستانه صف آرایی نمود نظیر؛ محمد خادم، مصطفی تاجیک، محمدعلی صنعتکارن، پرویز فرنژاد، عباس عباسی و حسن مخدور. اما روزگار روی تلخ خود را به سوی این کشتی گیر اشاره نهاد تا او در تور ماهیگیری دلاور بابلسری به نام عبداله موحد گرفتار شود و نتوانست حتی یکبار بر وی غلبه کند و هر بار راهی جز سر تعظیم نداشت؛ چون که در مکتب استاد برجسته تاریخ کشتی کشورمان مرحوم رحمت اله غفوریان الفبای کشتی را فراگرفته بود. شاید اگر موحد در آن دوران نبود نشان های زرین طلای ولچف از رقابت های معظم المپیک و کارزار جهانی بیش از دو مدال می شد. بعد از دوران قهرمانی سال ها نیز به عنوان داور بین المللی فعالیت داشت و سال ۲۰۰۵ به عضویت تالار مشاهیر فیلای سابق در آمد و سرانجام در فوریه ۲۰۱۴ در سن ۷۸ سالگی درگذشت. در ادامه به شرح کشتی های موحد و ولچف پرداخته شده است.

اینیو ولچف- کشتی گیر بلغارستان

اسفند ۱۳۴۱ تهران: تیم ملی کشتی آزاد بلغارستان برای برگزاری سه دیدار دوستانه به تهران آمد. دراین پیکارها ولچف و موحد برای اولین بار با یکدیگر به صف آرایی پرداختند که طی آن موحد نمایش قابل تحسین به اجرا گذاشت و با نتیجه ۰- ۵ این کشتی گیر را با شکست سنگینی مواجه کرد تا بارقه‌هایی از چهره اش هویدا شود.

۱۹۶۳ جهانی صوفیه: موحد برای اولین بار به آوردگاه جهانی رهسپار شد و آنگونه نتوانست در وزن ۷۰ کیلوگرم پرفروغ ظاهر شود. جدال نخست برابر آتالای ترک با نتیجه ۲-۱ باخت سپس مقابل آدولف فرانکی و کلاس روست از آلمان شرقی و غربی غلبه کرد اما در گام چهارم برابر ولچف به نتیجه تساوی رسید. به دلیل آنکه امتیازهای منفی دو کشتی گیر به عدد شش رسیده بود، هردو حذف شدند و در جایگاه ششم مشترک ۷۰ کیلو قرار گرفتند.

شهریور ۱۳۴۲ تهران: دیدار دوستانه بلغارستان و ایران برگزار شد. تا دقیقه سوم این جدال بسیار محتاط گونه و بدون ردو بدل شدن امیتازی ادامه داشت که از سوی داور به هر کشتی گیر یک اخطار داده شد. همین شیوه مبارزه تا دقیقه هفتم منتهی شد که سرانجام موحد زیر یک خم از ولچف گرفت که با واکنش این کشتی گیر همراه شد که نتیجه امیتازها ۲-۲ شد. در لحظه های پایانی، داور یک اخطار کم کاری برای کشتی گیر بلغاری درخواست داد و به تثبت رسید که نتیجه پیکار ۳ بر ۲ به سود موحد خاتمه یافت.

بهمن ۱۳۴۴ تهران: جدال موحد و ولچف

المپیک ۱۹۶۴ توکیو: نماینده کشتی ایران در این آوردگاه مقابل استفنسون انلگلیسی، مارش استرالیایی، دانگ گو کره ای، به برتری رسید در ادامه با هوریچی ژاپنی به تساوی بدون امتیاز رسید تا با پنج نمره منفی در مرحله ششم به مصاف ولچف برود. موحد تنها با برتری نتیجه ضربه فنی در جدول رقابت ها باقی می ماند اما هر چقدر تلاش کرد به جایی نرسید تا بعد از ده دقیقه نبرد طاقت فرسا به تساوی صفر و صفر رسید. کشتی گیر کشورمان با هفت امتیاز منفی و بدون باخت از جدول رقابت ها کنار رفت و در جایگاه پنجم ایستاد. اما ولچف خوش شانس ترین کشتی گیر این کارزار بود؛ زیرا با امتیاز مغلوب زاربگ بریاشویلی از شوروی شد و تساوی با موحد طبق مقررات آن وقت با شش نمره منفی این دو کشتی گیر حذف شدند تا خود با پنج نمره منفی دیدار پایانی با یورگن روست از آلمان غربی برگزار کند و حاصل آن رسیدن به مدال طلا ۷۰کیلو بود.

۱۹۶۵ جهانی منچستر: توفان سهمگین شیر بچه مازندرانی ازهمین آوردگاه آغاز شد و زنگ خطر را برای تمامی مدعیان ریز و دُرشت جهان به صدا در آورد. به ترتیب کشتی گیران آمریکا، ایرلند،رومانی و ترکیه با اتکا به هنر جادویی‌اش مغلوب کرد تا در فینال پنجه در پنجه رقیب بلغاری بگذارد. موحد با بهره مندی از دفاع رسوخ ناپذیرش با اختلاف امتیاز حریف را شکست داد تا به خوش رنگ ترین مدال بوسه بزند و همگان بر یگانگی‌اش صحه بگذارند.

جهانی ۱۹۶۷، سکوی ۷۰ کیلوگرم: موحد (ایران- طلا)، بریاشویلی (شوروی- نقره) و ولچف (بلغارستان- برنز)

بهمن ماه ۱۳۴۴ تهران: مسیر مسابقه های دوستانه ایران و بلغارستان همچنان تداوم داشت. اینیو طی سه نبرد به دو پیروزی برابرعباس عباسی و حسن مخدور و یک شکست مقابل موحد رسید. ولچف این بار برابر موحد تسلیم مطلق بود و با امتیاز ۰- ۸ مغلوب شد و سنگین ترین باخت خود مقابل حریف ایرانی تجربه کرد تا بار دیگر حاکمیت موحد بر این حریف کهنه کار به اثبات برسد.

جهانی۱۹۶۷ دهلی نو: موحد با پارگی مینیسک پای چپ راهی این رقابت ها شد. همچون ستاره‌ای مشتعل نورافشانی‌اش ادامه داشت. در کشتی هفتم به مصاف هم رفتند و در پایان این مبارزه ابتدا دست ولچف به عنوان کشتی گیر پیروز به بالا رفت اما با اعتراض به حق هیئت سرپرستی ایران و پس از بررسی کامل جدول رقابت ها از سوی کمیته داوران رأی را به سود کشتی گیر کشورمان تغییر یافت. به این ترتیب موحد با شایستگی مدال طلا گرفت و نشان برنز به ولچف رسید.

المپیک ۱۹۶۸، سکوی ۷۰ کیلوگرم: موحد (ایران- طلا)، ولچف (بلغارستان- نقره) و سرتر دان زاریا (مغولستان- برنز)

المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی: ستاره بی بدیل کشتی ایران در آن روزها همچنان مهارناپذیر بود. در مصاف با گاروی از کانادا، واریو از آرژانتین، گای مارشان از فرانسه، روست از آلمان غربی، چاند هندی و دان زاریا سرتر مغولی سربلند از تشک خارج شد تا درآخرین نبرد با رقیب سنتی‌اش ولچف، سرشناس ترین عضو ورزشی در حزب کمونیست بلغارستان انجام شود. به هر دو کشتی گیر دو اخطار داده شده بود اگر این کشتی به تساوی می رسید یا موحد اخطار سوم را می گرفت کشتی گیر بلغاری صاحب مدال طلا می شد ولی موحد با هوشیاری و درایت کامل با یک خاک همراه با امتیاز روی سکوی قهرمانی ایستاد تا همه‌ی بلندی‌های رفیع قهرمانی را درنوردیده باشد.

جهانی ۱۹۶۹ ماردل پلاتا: وزن کشتی تغییر یافت تا این دو در ۶۸ کیلوگرم به مصاف هم بروند. موحد در این رقابت ها همچون مهندسی ماهر با دقتی خاص و پیچیده مسیرهای رفتن برای کسب تصاحب مدال طلا بهینه‌سازی کرد. مقابل بابی داگلاس آمریکایی به تساوی رسید سپس کلاس روست از آلمان غربی، اوگیلرا از اکوادور و واریو آرژانتینی درهم کوبید تا به مصاف رقیب همیشگی خود رفت و با نتیجه ۵- ۰ او را مغلوب کرد و در گام آخر نودار خوخاش ویلی از شوروی شکست داد تا چهارمین نشان زرین طلا از رقابت های جهانی به سینه او خوش بدرخشد.