کشتی در سال نو، تفکر جدید می طلبد

به گزارش صدای کشتی، سال پرماجرایی که اگر نه همه قسمت آن  بلکه بخش عظیمی از آن تلخ، دردبار و حزن انگیز بود. یک سال را با هرچه در آن بود و نبود پُشت سر گذاشته شد. اکنون در آستانه نوروز دیگر و سالی جدید ایستاده ایم تا سایه خود را بر همه زوایای زندگی مردمان این کهن دیار بگستراند. در این واپسین ساعت ها که نقطه تلاقی گذشته و آینده به حساب می آید، می توان با یک نگاه اجمالی به روزهای کهنه شده به تصویرهای تکراری آینه روزگار و به نفس های خاکستری برای ماندن یا نبودن در صحنه جامعه  برای دستیابی به اندیشه های کامیابی در مسیر تغییر و تحول خویشتن برای فردای بهتر پرداخته شود.

دفتر ورزش کشتی این سرزمین در ۱۴۰۲ میان برگ های خاک خورده آن گلبرگ های عاشقی کاشته شده، رو به پایان رسیدن است. اما کشتی چه ویژگی هایی داشت که عطر معطر آن بیشتر به مشام علاقه مندان و عاشقانش رسید. کدام یک از رخدادهای خاص و عام در آن به وقوع پیوست که حداقل برای مدت زمان کوتاهی توازن زندگی را به آشوب کشاند. آیا فدراسیون در اجرای برنامه ریزی های طراحی شده و اتخاذ تدابیر برای چشم انداز آینده به نتیجه های مطلوب دست یافت؟ آیا این عرصه درسطحی دیپلماسی و رقابت های مهم بین المللی به موفقیت های دلخواه رسید که طنین نعره‌هایش لرزه بر دیوارهای مقاومت حریفان انداخته شود؟ آیا در گسترش فرهنگ پهلوانی در نقاط مختلف این سرزمین گام های موثری برداشته شد که به چشم آید؟ اگر بخواهیم از سوال های سکوت مانده پرهیاهو، پاسخی دریافت کنیم، باید به لایه‌های زیادی توجه کنیم، باید به صورت کامل به زیر ذره‌بین برده شود تا به جواب قانع کننده ای برسیم.

سال ۱۴۰۳ هنوز نیامده تا از پشت پنجره برای ما نغمه سرایی کند. قطره های شبنم وجودش به لطافت بادهای موسوم بهاری صورتمان را نوازش کند و واقعیت های پیرامونش به رخ مان نشان دهد تا نفس هایش به زندگی ما طراواتی بخشد. حقیقتی که به هیچ عنوان نمی توان از کنار آن با غفلت عبور کرد، اگر ما سراغ آن نرویم او سراغ ما خواهد آمد. در نهایت اگر بخواهیم در این واپسین روزهای سال برای ورزش کشتی این مملکت آرزویی داشته باشیم، بی‌گمان می‌بایست مدال‌های خوش‌رنگ‌تر، پیروزی‌های پرشمارتر و درخشش بیشتر کشتی گیران از رقابت های معظم  بین المللی خواستاریم.